رژيمي که به اختلال رواني منجر مي‌شود!
رژيمي که به اختلال رواني منجر مي‌شود!
بي اشتهايي عصبي يا آنورکسيا يک اختلال رواني است. اختلالي که با گرسنگي خودخواسته شناخته مي شود و مي تواند اثرات جبران ناپذيري روي سلامت افراد به جاي بگذارد.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه به نقل از بهداشت نيوز، دکتر عاطفه قنبري جلفايي، رئيس بخش روانپزشکي بيمارستان رسول اکرم(ص) در خصوص اين نوع اختلال رواني گفت: آنورکسيا نروزا (anorexia nervosa) يا بي اشتهايي عصبي، يک نوع اختلال خوردن است. اين نوع اختلال با چند خصوصيت شناخته مي شود. نخست، اين افراد وزن بسيار کم و غير نرمال و ترس خيلي شديدي از چاقي دارند. در حال حاضر BMI (شاخص توده بدني) افراد نرمال به طور طبيعي ?? تا ?? اما براي اين افراد کمتر از ?? است.
متخصص روانپزشکي افزود: اين افراد با وجود اينکه خيلي لاغر هستند اما درک مختلفي از وزن خود دارند؛ آنها تصور مي کنند که خيلي چاق هستند و بايد لاغرتر شوند از اينرو به شدت در تلاشند تا وزن خود را کاهش دهند. آنها براي کاهش وزن خود غذا نمي خورند يا مقدار کمي غذا مصرف مي کنند. اين افراد يک سري غذاهاي ممنوعه دارند و اصلا به آنها لب نمي زنند و از رژيم غذايي شان کاملا حذف مي کنند و ترس از خوردن آن غذاها را دارند. همچنين آنها ورزش هاي خيلي شديدي براي کاهش وزن انجام مي دهند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران اظهار داشت: مبتلايان به آنورکسيا از روش هاي جبراني نيز استفاده مي کنند. مثلا اگر غذايي را بخورند بلافاصله با تحريک عمدي حلق استفراغ مي کنند. همچنين آنها از يک سري داروهاي ادار آور و مسهل استفاده مي کنند تا بلافاصله غذايشان دفع شود.
وي خاطرنشان کرد: اين اختلال ممکن است در صنف هايي که افراد خيلي به ظاهرشان اهميت مي دهد، بيشتر روي دهد. اغلب اين اختلال در زنان بيشتر از مردان ايجاد مي شود زيرا زنان به ظاهر و اندام شان بيشتر اهميت مي دهند. اخيرا ايجاد اين نوع اختلال در مردان نيز افزايش يافته زيرا خوش اندامي براي آنها نسبت به گذشته مهمتر شده است.
وي بيان کرد: امروزه برخي از مدلينگ ها، هنرپيشه ها، ورزشکاران (ورزشکاراني که داشتن اندامي متناسب براي آنها بسيار اهميت دارد) و .... به علت موقعيت شغلي و اجتماعي شان ، معيارهاي سختگيرانه اي براي زيبايي اندام شان دارند. همچنين برخي از خانم ها به علت داشتن موقعيت اجتماعي و اقتصادي بالا به اندام خودشان خيلي اهميت مي دهند زيرا مدام در حال رفت و آمد و مراوده با ديگران هستند و از تناسب اندام خود بازخورد مي گيرند.
وي به پيامدهاي اين اختلال اشاره کرد و در اين خصوص گفت: اين اختلال همراه با پيامدهاي زيادي است. نخست، اين افراد به دليل داشتن استانداردهاي سختگيرانه براي خود، خصوصيت وسواس گونه اي پيدا کرده اند. نسبت به اندام شان خيلي کمال طلب هستند. اين افراد معمولا آدم هاي درون گرا و توداري هستند که راجع به مشکلات خود با کسي حرف نمي زنند.
قنبري ادامه داد: اين افرد اغلب از نظر احساسي دچار مشکل هستند. شايد در ظاهر کاملا اين امر مشهود نباشد اما اعتماد به نفس شکننده و پاييني دارند. هيچ وقت از ظاهرشان راضي نيستند. هميشه اضطراب و ترس از چاقي دارند.
به گفته وي، اين پيامدها از نظر رواني و جسمي براي آنها بسيار آسيب زاست به طوري که خطر مرگ براي آنها وجود دارد؛ در بي اشتهايي عصبي برخي بيماران آنقدر به روند نخوردن خود ادامه مي دهند تا در نهايت به علت کاهش وزن شديد فوت مي کنند.
رئيس بخش روانپزشکي بيمارستان رسول اکرم(ص) تصريح کرد: اين افراد به علت سوء تغذيه شديد ممکن است مشکلاتي از قبيل کم خوني، خستگي ، بي خوابي، ريزش مو پيدا کنند. حتي امکان دارد اين مساله روي دوران قاعدگي آنها تاثير بگذارد و به علت اختلال هورموني حتي پريود شدن خانم ها قطع شود. همچنين مشکلاتي از قبيل سوء هاضمه، يبوست، دل درد پيدا کنند و پوست شان خشک و ناز شود. از سوي ديگر امکان دارد به مرور زمان آريتمي قلبي و افت فشار خون شان پيدا کنند. در اين بين افرادي که از مسهل و داروهاي ادرارآور يا مدر يا ديورتيک ها (Diuretic) استفاده مي کنند خيلي مستعد به ابتلا به آريتمي قلبي هستند و خطر مرگ براي آنها به شدت وجود دارد.
وي با اشاره به نحوه درمان اين بيماري گفت: درمان اين افراد بيشتر بر مبناي روان درماني تا دارو درماني است. البته يک سري دارو نيز به روند بهبودي اين افراد کمک مي کند. اين افراد بر اساس چند مدل شناختي- رفتاري، دايناميک و فاميل تراپي (خانواده درماني) روان درماني مي شوند.
وي اظهارداشت: معمولا اين اختلال در سنين نوجواني و جواني آغاز مي شود که اگر زودتر درمان نشود، عواقب خطرناکي متوجه اين افراد مي شود.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران در پايان گفت: درمان اين افراد بايد هرچه زودتر آغاز شود زيرا اغلب اين افراد در کنار بي اشتهايي عصبي، دچار اضطراب، افسردگي، اختلال شخصيت، وسواس شده و گاهي به مصرف مواد و افکار خودکشي گرايش پيدا مي کنند. در حالي که اين اختلال به مرور زمان با مشورت روانپزشک و انجام روان درمان و دارو درماني رفع مي شود.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه به نقل از بهداشت نيوز، دکتر عاطفه قنبري جلفايي، رئيس بخش روانپزشکي بيمارستان رسول اکرم(ص) در خصوص اين نوع اختلال رواني گفت: آنورکسيا نروزا (anorexia nervosa) يا بي اشتهايي عصبي، يک نوع اختلال خوردن است. اين نوع اختلال با چند خصوصيت شناخته مي شود. نخست، اين افراد وزن بسيار کم و غير نرمال و ترس خيلي شديدي از چاقي دارند. در حال حاضر BMI (شاخص توده بدني) افراد نرمال به طور طبيعي ?? تا ?? اما براي اين افراد کمتر از ?? است.
متخصص روانپزشکي افزود: اين افراد با وجود اينکه خيلي لاغر هستند اما درک مختلفي از وزن خود دارند؛ آنها تصور مي کنند که خيلي چاق هستند و بايد لاغرتر شوند از اينرو به شدت در تلاشند تا وزن خود را کاهش دهند. آنها براي کاهش وزن خود غذا نمي خورند يا مقدار کمي غذا مصرف مي کنند. اين افراد يک سري غذاهاي ممنوعه دارند و اصلا به آنها لب نمي زنند و از رژيم غذايي شان کاملا حذف مي کنند و ترس از خوردن آن غذاها را دارند. همچنين آنها ورزش هاي خيلي شديدي براي کاهش وزن انجام مي دهند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران اظهار داشت: مبتلايان به آنورکسيا از روش هاي جبراني نيز استفاده مي کنند. مثلا اگر غذايي را بخورند بلافاصله با تحريک عمدي حلق استفراغ مي کنند. همچنين آنها از يک سري داروهاي ادار آور و مسهل استفاده مي کنند تا بلافاصله غذايشان دفع شود.
وي خاطرنشان کرد: اين اختلال ممکن است در صنف هايي که افراد خيلي به ظاهرشان اهميت مي دهد، بيشتر روي دهد. اغلب اين اختلال در زنان بيشتر از مردان ايجاد مي شود زيرا زنان به ظاهر و اندام شان بيشتر اهميت مي دهند. اخيرا ايجاد اين نوع اختلال در مردان نيز افزايش يافته زيرا خوش اندامي براي آنها نسبت به گذشته مهمتر شده است.
وي بيان کرد: امروزه برخي از مدلينگ ها، هنرپيشه ها، ورزشکاران (ورزشکاراني که داشتن اندامي متناسب براي آنها بسيار اهميت دارد) و .... به علت موقعيت شغلي و اجتماعي شان ، معيارهاي سختگيرانه اي براي زيبايي اندام شان دارند. همچنين برخي از خانم ها به علت داشتن موقعيت اجتماعي و اقتصادي بالا به اندام خودشان خيلي اهميت مي دهند زيرا مدام در حال رفت و آمد و مراوده با ديگران هستند و از تناسب اندام خود بازخورد مي گيرند.
وي به پيامدهاي اين اختلال اشاره کرد و در اين خصوص گفت: اين اختلال همراه با پيامدهاي زيادي است. نخست، اين افراد به دليل داشتن استانداردهاي سختگيرانه براي خود، خصوصيت وسواس گونه اي پيدا کرده اند. نسبت به اندام شان خيلي کمال طلب هستند. اين افراد معمولا آدم هاي درون گرا و توداري هستند که راجع به مشکلات خود با کسي حرف نمي زنند.
قنبري ادامه داد: اين افرد اغلب از نظر احساسي دچار مشکل هستند. شايد در ظاهر کاملا اين امر مشهود نباشد اما اعتماد به نفس شکننده و پاييني دارند. هيچ وقت از ظاهرشان راضي نيستند. هميشه اضطراب و ترس از چاقي دارند.
به گفته وي، اين پيامدها از نظر رواني و جسمي براي آنها بسيار آسيب زاست به طوري که خطر مرگ براي آنها وجود دارد؛ در بي اشتهايي عصبي برخي بيماران آنقدر به روند نخوردن خود ادامه مي دهند تا در نهايت به علت کاهش وزن شديد فوت مي کنند.
رئيس بخش روانپزشکي بيمارستان رسول اکرم(ص) تصريح کرد: اين افراد به علت سوء تغذيه شديد ممکن است مشکلاتي از قبيل کم خوني، خستگي ، بي خوابي، ريزش مو پيدا کنند. حتي امکان دارد اين مساله روي دوران قاعدگي آنها تاثير بگذارد و به علت اختلال هورموني حتي پريود شدن خانم ها قطع شود. همچنين مشکلاتي از قبيل سوء هاضمه، يبوست، دل درد پيدا کنند و پوست شان خشک و ناز شود. از سوي ديگر امکان دارد به مرور زمان آريتمي قلبي و افت فشار خون شان پيدا کنند. در اين بين افرادي که از مسهل و داروهاي ادرارآور يا مدر يا ديورتيک ها (Diuretic) استفاده مي کنند خيلي مستعد به ابتلا به آريتمي قلبي هستند و خطر مرگ براي آنها به شدت وجود دارد.
وي با اشاره به نحوه درمان اين بيماري گفت: درمان اين افراد بيشتر بر مبناي روان درماني تا دارو درماني است. البته يک سري دارو نيز به روند بهبودي اين افراد کمک مي کند. اين افراد بر اساس چند مدل شناختي- رفتاري، دايناميک و فاميل تراپي (خانواده درماني) روان درماني مي شوند.
وي اظهارداشت: معمولا اين اختلال در سنين نوجواني و جواني آغاز مي شود که اگر زودتر درمان نشود، عواقب خطرناکي متوجه اين افراد مي شود.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران در پايان گفت: درمان اين افراد بايد هرچه زودتر آغاز شود زيرا اغلب اين افراد در کنار بي اشتهايي عصبي، دچار اضطراب، افسردگي، اختلال شخصيت، وسواس شده و گاهي به مصرف مواد و افکار خودکشي گرايش پيدا مي کنند. در حالي که اين اختلال به مرور زمان با مشورت روانپزشک و انجام روان درمان و دارو درماني رفع مي شود.
کپی لینک کوتاه:
