آثار قرنطينه ناشي از کرونا ويروس بر کودکان و نوجوانان چيست؟
به نقل از روابط عمومي دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان: 
1. آثار جسمي قرنطينه: به علت فعاليت کمتر جسمي، گذراندن زمان بيشتري جلوي تلويزيون،الگوي خواب به هم ريخته و رژيم غذايي نامطلوب، کودکان مستعد افزايش وزن و کاهش سلامت قلبي عروقي و تنفسي هستند.
2. آثار روانشناختي قرنطينه:به علت دوره طولاني قرنطينه، ترس از ابتلا به عفونت کرونا،خستگي و نااميدي، اطلاعات ناکافي در مورد اين بيماري،فقدان ارتباط با همکلاسي ها دوستان و معلم ها، نداشتن فضاي شخصي در خانه و کاهش توان مالي خانواده اثرات روانشناختي مثل اضطراب،افسردگي و حملات هول (پانيک) ايجاد مي شوند.
براي کاهش آثار جسمي و روانشناختي ناشي از قرنطينه کودکان چه کارهايي مي توان انجام داد؟
1. کارهاي که توسط دولت بهتر است انجام شود: برگزاري کلاس ها به صورت آنلاين و از طريق اينترنت و شبکه هاي اجتماعي روش خوبي براي کاهش استرس ناشي از عقب ماندن دانش آموزان از سال تحصيلي مي باشد. علاوه بر دوره هاي آموزشي جهت يادگيري بهتر، پخش ويديوهاي انگيزشي (مثل فيلم هاي ورزشي و محتواهاي آموزشي در زمينه تغذيه والگوي خواب منظم) از رسانه ملي مي تواند باعث تشويق کودکان به انجام فعاليت بدني بيشتر، رژيم غذايي متعادل تر و الگوي خواب منظم تر شود.
2. انجمن هاي اوليا و مربيان با همکاري هم مي توانند نياز هاي کودکان در زمان قرنطينه را به گوش مسئولان برسانند و پلي باشند براي ارتباط بين نيازهاي دانش آموزان و الزامات مدارس تا از حقوق کودکان حمايت کنند.
3. روانشناسان نيز مي توانند با ارائه خدمات آنلاين مشاوره اي به کودکان باعث کاهش تعارضات خانوادگي، تنش و ترس هاي ناشي از ابتلا به عفونت شوند.
4. کارکنان خدمات اجتماعي هم مي توانند به والدين براي حل تعارضات کمک کنند. يادمان باشد در زمان قرنطينه هم کودکان و هم والدين آنها از شرايط پيش آمده ناراضي هستند و همين موضوع مي تواند باعث تشديد تنش در خانواده شود. شايان توجه است خانواده هاي بدسرپرست يا تک والد نيازمند توجه بيشتري هستند.
5. مدارس نقش کليدي دارند، نه تنها با ارائه بسته هاي آموزشي مناسب بلکه با ايجاد ارتباط آنلاين بين دانش آموزان و معلم ها و استفاده از مشاوره هاي آنها باعث بهبود شرايط شوند. همچنين مدارس نقش کليدي در تشويق کودکان به انجام فعاليت بدني در خانواده،رعايت بهداشت خواب و رژيم غذايي متعادل دارند.
6. و اما نقش والدين در زمان قرنطينه چيست؟
والدين بهترين و نزديکترين منابع کمک خواهي در زمان قرنطينه هستند. يک رابطه نزديک و پذيرا نکته کليدي براي شناسايي هر گونه مشکل جسمي و روانشناختي در کودکان است. والدين علاوه بر نظارت بر رفتار و عملکرد کودک بايد به هويت و نيازهاي او احترام بگذارند. به کودک کمک کنند تا مهارت هاي خودانضباطي را گسترش دهد.
با کودکان به طور مستقيم در مورد احساسات انها صحبت کنند چون اين کار مي تواند باعث کاهش اضطراب در کودکان شود و ازحملات هول (پانيک) جلوگيري کند.
خبر خوب اينکه قرنطينه مي تواند فرصتي باشد براي والدين تا ارتباط خود با فرزندانشان را با افزايش فعاليت هاي خانوادگي مثل بازي کردن با هم، انجام کارهاي خانه با کمک هم، ورزش دسته جمعي در خانه تقويت کنند و با اين کار باعث افزايش اعتماد به نفس در کودکان شوند.
کودکان صداي کمي براي احقاق حقوق خود دارند، صداي آنها باشيم.
ترجمه و تنظيم: دکتر سعيده شيردل، روانپزشک از دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان- انستيتو روانپزشکي تهران
منبع:مجله لنست