همه گيري بيماريهاي عفوني مانند کرونا ويروس، منجر به افزايش ترس و بلاتکليفي مي شود. در چنين شرايطي روانپزشکان مي توانند نقش مهمي در آسودگي خيال بيماران، خانواده ها، کادر درمان و جمعيت عمومي ايفا کنند.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه، در نوشته اي که در صفحه اينترنتي دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان دانشگاه علوم پزشکي ايران منتشر شده، فهرستي از کارهايي که روانپزشکان بهتر است در اين روزها انجام دهند، ارائه شده است.
آگاهي به مردم در پاسخ هاي رايج ناکارآمد
همه گيري بيماريهاي عفوني طيف وسيعي از آثار روانشناختي و رفتاري ايجاد مي کند. در مورد تجربه هاي رايج مردم در زمينه اختلال خواب، اضطراب، ترس از بيماري و يا تمايل به مصرف بيشتر سيگار و الکل توضيح دهيد.
توجه دهيد که کودکان و نوجوانان ممکن است با گوشه گيري، بازگشت به رفتارهاي سنين پايين تر مثل شب  اداري و يا رفتارهاي پرخاشگرانه به موقعيت پاسخ دهند، که اين واکنشها به غلط گاه به معناي ابراز خشم به خانواده محسوب مي شود.
به بيماران در مورد روشهاي رايج کاهش استرس مانند داشتن خواب به اندازه کافي، مصرف وعده هاي غذايي منظم، ورزش کردن، ارتباط با دوستان و خانواده و روشهاي آرام سازي آموزش دهيد. در مورد اينکه در صورت نياز چه زماني و از کجا کمک بگيرند اطلاعات کافي در اختيار مردم قرار دهيد.
توصيه رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت
به بيماران توصيه کنيد تا از منابع موثق مانند سايت وزارت بهداشت، دانشگاههاي علوم پزشکي و انجمن هاي علمي، اطلاعات لازم در مورد بيماري را براي محافظت از خود و خانواده در برابر بيماري کسب کنند و به اين وسيله نگراني و ديسترس خود را کاهش دهند.
بيماران را تشويق کنيد تا يک برنامه خانوادگي براي پرداختن به همه گيري ويروس کرونا تنظيم کنند اين کار باعث مي شود تا افراد بدانند و احساس کنند که کارهاي مؤثري وجود دارد که مي توانند براي سلامت خود انجام دهند.
همينطور اطلاع از برنامه هاي در دست اقدام مدرسه يا محل کار افراد در شرايط شيوع بيماري اين اطمينان را به افراد مي دهد که ديگران نيز مراقب سلامتي شان هستند و احساس امنيت آنان را افزايش مي دهد.
به بيماران توصيه کنيد تا مواجهه خود را با اخبار مربوط به همه گيري کرونا محدود کنند چون مواجهه بيشتر و لحظه به لحظه اخبار منجر به افزايش ديسترس مي شود.
حمايت از نظام مراقبتهاي بهداشتي
اکثر بيماران با نگراني هاي مربوط به ابتلا به عفونت کرونا به اورژانس ها و نظام مراقبتهاي بهداشتي مراجعه مي کنند. روانپزشکان در بهينه سازي سلامت روان جامعه از طريق آموزش بين بخشي، ارائه مشاوره و کمک به همکاران نظام بهداشتي در جهت شناسايي زودرس واکنش هاي همراه با نگراني افراد نسبت به همه گيري کرونا و مداخله هر چه سريعتر مي توانند، نقش مهمي ايفا کنند.
بايد به ناراحتي و دلواپسي هاي افراد غير مبتلا در مورد ابتلا به بيماري هم توجه کرد و آموزش هاي لازم به منظور تقويت احساس امنيت، آرامش و ايجاد اميد و خوش بيني نسبت به آينده ارائه شود.
تسهيل روشهاي حل مساله
احساس بلاتکليفي در مورد آينده تجربه شايعي است. آموزش عملي روشهاي حل مساله مي تواند به کاهش احساس بلاتکليفي کمک کند.
روانپزشکان مي توانند با آموزش راه هاي جايگزين احوالپرسي کردن به جاي دست دادن يا آموزش استفاده از تکنولوژي براي ارتباط اجتماعي با ديگران در حالي که برگزاري اجتماعات و دورهمي ها به علت شيوع بيماري محدود شده، به افراد کمک کنند.
خانواده ها را تشويق کنيد تا کودکان را در حل مسائل مشارکت دهند چون منجر به کاهش اضطراب آنها مي شود. توجه به مهارت حل مسئله به افراد يادآوري مي کند که براي کاهش اضطراب، رسيدن به آرامش و افزايش احساس خودباوري کارهاي زيادي مي توانند، انجام دهند.
يکي از موارد مهم حل مسئله پيدا کردن جايگزين براي سوگواري در بازماندگان است. باتوجه به عدم امکان برگزاري مراسم سوگواري و طي مراحل طبيعي سوگ که در فرهنگ ما اهميت ويژه اي دارد، به دليل ممنوعيت گردهمايي ها موضوعي است که رنج بازماندگان را افزايش مي دهد.
سه گروه را توانمند کنيد؛ بيماران، خانوادهاي شان و ارائه کنندگان خدمت
روانپزشکان مي توانند با آموزش آثار روانشناختي ناشي از جداسازي و قرنطينه، به بيماران، خانواده هاي شان و ارائه کنندگان خدمت، آنان را براي گذراندن اين دوران آماده و توانمند کنند.
آثار کوتاه مدت ناشي از قرنطينه شامل اضطراب، خشم، ترس از آلوده کردن ديگران و نااميدي است. در افرادي که مدت طولاني تري در قرنطينه مي مانند احتمال ايجاد علائم اختلال استرس پس از سانحه و سو مصرف مواد وجود دارد.
مطمئن شويد براي افراد مبتلايي که قرنطينه شده اند و خانواده هاي آنان، منابع اطلاعاتي به روز و کافي که به کاهش استرس و نگراني آنها کمک کند، وجود دارد. استفاده از تکنولوژي و فضاي مجازي براي ارتباط افراد در قرنطينه با خانواده دوستان و تيم ارائه کننده خدمات باعث کاهش حس جداشدگي و تنهايي در افراد مي شود.
خدمات مشاوره براي تيم رهبري کننده
 روانپزشکان بايد روشهاي مؤثر حمايت از سلامت روان افراد در زمان همه گيري کرونا را به کادر درمان و رهبران جامعه آموزش دهند. آنها مي توانند منابع مناسبي براي رهبران جامعه به منظور درک بهتر آثار روانشناختي و رفتاري همه گيري و مراحل قابل پيش بيني پاسخ جامعه به اپيدمي و اصول مهم آمادگي براي واکنش در برابر شرايط ايجاد شده، فراهم کنند.
همچنين مداخله رفتاري در بحرانها از ديگر مواردي است که رهبران جهت کاهش ديسترس در جامعه بايد در زمان بحران استفاده کنند. مديريت و رهبري سوگ توسط مديران کمک مي کند تا با شناسايي و پذيرش مشکالات و فقدان هايي که نتيجه طبيعي دوران بحران است؛ مفهومي براي مشکلات ساخته و حسي از اميد به آينده را در افراد ايجاد کند.
 تشويق مراقبين به مراقبت از خود
همه گيري بيماريهاي واگيردار باعث ايجاد فشار بر نظام سلامت و ديسترس (زجررواني) در کارکنان سيستم سلامت مي شود. مراقبت ادامه دار و منظم افراد شاغل در اين سيستم از خود بر عملکرد آنها تاثير به سزايي دارد.
خواب کافي، خوردن غذاي مناسب و نوشيدن مايعات کافي و زمان هاي کوتاهي براي استراحت در طول شيفت کاري اهميت زيادي دارد. فراهم کردن حمايت براي هم گروهي ها، يافتن راه حل هاي سازنده براي چالشهاي محيط کار و مرتبط باقي ماندن با افراد خانواده و دوستان مي تواند سطح کلي اضطراب را تا ميزان زيادي کاهش دهد.