• 1399/01/30 - 09:54
  • - تعداد بازدید: 10
  • - تعداد بازدیدکننده: 10
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه
  • /ZZZWo

سالمندان، کرونا و انزواي اجتماعي

سالمندي جمعيت يکي از دستاوردهاي ناگزير جامعه مدرن است؛ از يک سو با رشد تکنولوژي، علم پزشکي، بهبود بهداشت و تغذيه بود که اميد زندگي مردم رو به فروني نهاد و مرگ و ميرها کاهش يافت و از سوي ديگر تغييرات سطح باروري در نتيجه سياست هاي جمعيتي نيز بر سرعت سالخوردگي جمعيت موثر بوده است.

سالمندي جمعيت يکي از دستاوردهاي ناگزير جامعه مدرن است؛ از يک سو با رشد تکنولوژي، علم پزشکي، بهبود بهداشت و تغذيه بود که اميد زندگي مردم رو به فروني نهاد و مرگ و ميرها کاهش يافت و از سوي ديگر تغييرات سطح باروري در نتيجه سياست هاي جمعيتي نيز بر سرعت سالخوردگي جمعيت موثر بوده است.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه، دکتر وحيد راشدي؛ استاديار سالمندشناسي در يادداشتي مي گويد: سالمندي و فرايند زيستي و اجتماعي آن به طور طبيعي موجب اختلال در کارکرد اندام هاي مختلف بدن و ناتواني تدريجي در انجام و اداره امور شخصي و ايفاي نقش اجتماعي فرد سالمند مي شود که تأثير اين نارسائي ها در بعد اجتماعي زندگي سالمندان، بارزتر است. به طوري که محدود شدن شبکه ارتباطات شخصي را مي توان برآيند اين عوامل دانست. اين در حالي است که بعد اجتماعي زندگي، تاثير بسزايي در سلامت، به صورت عام و کيفيت زندگي به طور خاص دارد.
به گفته وي در ماه هاي اخير، شيوع ويروس کرونا در نقاط مختلف جهان تهديدي براي سلامت بيشتر مردم محسوب مي شود. مسئولان بهداشتي معترف هستند که اين ويروس براي سالمندان خطرناک‌تر است و حدود هشتاد درصد از آمار مرگ و مير ناشي از ويروس متعلق به سالمندان بالاي 65 سال است.
کرونا معمولاً از طريق سرفه و عطسه، تماس شخصي با فرد آلوده يا لمس کردن سطوح آلوده و پس از آن لمس دهان، بيني و چشم‌ ها در بين افراد سرايت مي‌ کند. بنابراين به سالمندان توصيه مي شود تا تماس‌ هاي خود را به حداقل رسانده و از حضور در اجتماعات بزرگ بپرهيزند. به‌ علاوه تاکيد مي شود که حتي وقتي بيمار نيستند در خانه بمانند.
اين عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران مي افزايد: يکي از ابعاد عمده عدم امنيت اجتماعي و آسيب‌پذيري سالمندان، انزواي اجتماعي آن‌ ها است. در شرايط کنوني و بروز پاندمي ويروس کرونا، بروز انزوا و تنهايي براي بسياري از سالمندان اتفاق مي‌افتد. ممانعت از ورود به فعاليت‌ هاي اجتماعي و ناتواني در ديدار از خويشاوندان و دوستان، از جمله مسائلي است که زمينه اين تنهايي را فراهم مي آورد. اين انزوا و احساس تنهايي مي تواند باعث زوال عقل و رفتار و افکار خودکشي‌ شده و همچنين پيش‌بيني کننده علائم افسردگي نيز است.
فعاليت هايي از قبيل ديدن تلويزيون، باغباني در محيط منزل و آشپزي از شدت تنهايي مي کاهد. خانواده ها نيز منبع حمايتي مهمي هستند که مي توانند با ارائه حمايت هاي اجتماعي از قبيل حمايت احساسي، عملي (انجام خريد منزل) و به اشتراک گذاشتن اطلاعات و اخبار، استرس و اضطراب سالمندان را کاهش دهند.
  • گروه خبری : اخبار جایگاه
  • کد خبر : 328149
کپی لینک کوتاه:
کلمات کلیدی
مدیر سیستم
خبرنگار:

مدیر سیستم