در يک پژوهش عنوان شد
تاثير مراقبت کانگورويي و ماساژ در نوزادان نارس
در يک پژوهش عنوان شد
تاثير مراقبت کانگورويي و ماساژ در نوزادان نارس
تاثير مراقبت کانگورويي و ماساژ در نوزادان نارس
بررسي‌هاي يک مطالعه نشان داد که مراقبت کانگورويي و ماساژ نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه توسط مادران، باعث کاهش اضطراب مادران و درد نوزادان مي‌شود.
به گزارش ايسنا، به نوزاداني که در کمتر از ?? هفته بارداري متولد مي‌شوند، نوزادان نارس مي‌گويند. اين نوزادان براي دوره طولاني‌تري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري مي‌شوند و اين موضوع باعث بروز استرس و اضطراب در مادران مي‌شود. اين مادران دو برابر بيشتر، افسردگي پس از زايمان را تجربه مي‌کنند.
نگهداري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه، امکان تماس پوستي مادر و نوزاد را کاهش مي‌دهد و منجر به احساس بي‌کفايتي و اضطراب مادر در مورد مراقبت از نوزاد خود مي‌شود. يکي از راهکارهاي ارائه‌شده براي اين مشکل، مراقبت مادرانه «کانگورويي» است.
نوزاد بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه معمولا در معرض مراقبت‌هاي تهاجمي و دردناک متعدد است. درد در اين نوزادان باعث آزادسازي آدرنالين مي‌شود که ترس، تحريک‌پذيري، آشفتگي در خواب، کاهش تغذيه و ... را به دنبال دارد. از آن‌جا که لمس، اولين سيستم حسي است که اساس ارتباط اوليه کودک و مادر را تشکيل مي‌دهد، بنابراين ماساژ درماني يکي از راه‌هاي تبادل عاطفي والدين و نوزاد است.
بر اساس موارد مطرح شده، پژوهشگران با طراحي و اجراي يک مطالعه، تاثير مراقبت آغوشي يا کانگورويي را با ماساژ نوزاد در سطوح اضطراب مادران داراي نوزادان نارس بررسي کردند.
اين مطالعه به صورت کارآزمايي باليني دوسوکور در دانشگاه علوم پزشکي شاهرود و به صورت پيش آزمون و پس آزمون براي دو گروه مداخله و گروه تجربي انجام شد.
در گروه ماساژ نوزاد، ماساژ پس از بستري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان (NICU) و پايدار شدن شرايط جسمي نوزاد، موافقت پزشک و آمادگي جسمي و روحي مادر آغاز شد و هر بار به مدت پنج دقيقه و سه نوبت در روز ادامه يافت.
براي انجام ماساژ؛ مادر کف دست‌هايش را گرم کرده و طي انجام کار آرام و ساکت بود. قسمت اول شامل ماساژ از بالاي سر تا پشت گردن بود. قسمت دوم و سوم ماساژ از پشت گردن تا شانه‌ها بود. قسمت چهارم، ماساژ از پشت شانه‌ها تا باسن بود، اما از تماس با مهره‌ها خودداري شد. قسمت پنجم شامل ماساژ همزمان در دو پا از ناحيه لگن تا کف پا بود. قسمت ششم شامل هر دو دست به طور همزمان از شانه‌ها تا مچ دست بود. انجام تکنيک‌هاي ماساژ تا پايان مدت بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه به صورت روتين توسط مادران انجام مي‌شد.
در گروه مداخله دوم يا مراقبت کانگورويي؛ مداخلات پس از اجازه پزشک و پايداري و وضعيت نوزادان شروع شد و تا زمان ترخيص ادامه داشت. اين مراقبت به مدت ?? تا ?? دقيقه و يک‌بار در روز شروع و به تدريج به يک تا سه ساعت و سه‌بار در روز رسيد. مادران آموزش ديده، نوزادان را به حالت جنيني بغل مي‌کردند، به طوري که سر در ميان پستان‌ها و سينه نوزاد بر روي سينه مادر قرار مي‌گرفت. سر به يک طرف و کمي عقب قرار مي‌گرفت تا راه هوايي نوزاد باز بماند و تماس چشم با چشم هم به اين صورت انجام مي‌شد.
گروه کنترل نيز از مراقبت‌هاي معمول بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بهره‌مند مي شدند.
شرايط مادران هر سه گروه و سطح اضطراب آن‌ها از طريق پرسش‌نامه، يک بار پس از تخصيص تصادفي گروه‌ها و قبل از شروع مداخله، بار دوم پس از اتمام مداخله و قبل از ترخيص، مورد بررسي قرار مي‌گرفت.
سنجش درد در نوزادان نيز از طريق بررسي شدت گريه، حالات چهره، الگوي تنفسي، حرکات دست‌ها و پاها و سطح هوشياري نوزاد انجام گرفت.
بررسي‌هاي اين مطالعه نشان داد که مراقبت کانگورويي و ماساژ، تاثير معناداري بر بهبود اضطراب آشکار و پنهان مادران و درد نوزادان داشت و ميزان اضطراب در مادران به طور معني‌داري کاهش پيدا کرد. همچنين مراقبت کانگورويي به طور معني‌دار باعث کاهش درد نوزادان شد.
در مجموع مراقبت آغوشي و ماساژ با افزايش تماس پوستي و آموزش آسان توسط ماما و پرستاران به مادران، سبب بهبود اضطراب مادران و کاهش شدت درد نوزادان مي‌شود و با تجويز اين دو روش مي‌توان مدت زمان بستري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه را براي مادران و نوزادان راحت‌تر و با عوارض کمتر خاتمه داد.
در انجام اين تحقيق انوشه غلامي از دانشگاه علوم پزشکي البرز، فرزانه کريمي از دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند، زهرا قاسم‌پور و نيلوفر ربيعي عضو کميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي شاهرود و موسي ابوالحسني؛ عضو کميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي ايران، مشارکت داشتند.
يافته‌هاي اين مطالعه به صورت مقاله علمي با عنوان «مقايسه مراقبت کانگورويي و ماساژ نوزاد در سطوح اضطراب مادران و درد نوزادان» در مجله دانشگاه علوم پزشکي بابل منتشر شده است.
پايان خبر
به گزارش ايسنا، به نوزاداني که در کمتر از ?? هفته بارداري متولد مي‌شوند، نوزادان نارس مي‌گويند. اين نوزادان براي دوره طولاني‌تري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري مي‌شوند و اين موضوع باعث بروز استرس و اضطراب در مادران مي‌شود. اين مادران دو برابر بيشتر، افسردگي پس از زايمان را تجربه مي‌کنند.
نگهداري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه، امکان تماس پوستي مادر و نوزاد را کاهش مي‌دهد و منجر به احساس بي‌کفايتي و اضطراب مادر در مورد مراقبت از نوزاد خود مي‌شود. يکي از راهکارهاي ارائه‌شده براي اين مشکل، مراقبت مادرانه «کانگورويي» است.
نوزاد بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه معمولا در معرض مراقبت‌هاي تهاجمي و دردناک متعدد است. درد در اين نوزادان باعث آزادسازي آدرنالين مي‌شود که ترس، تحريک‌پذيري، آشفتگي در خواب، کاهش تغذيه و ... را به دنبال دارد. از آن‌جا که لمس، اولين سيستم حسي است که اساس ارتباط اوليه کودک و مادر را تشکيل مي‌دهد، بنابراين ماساژ درماني يکي از راه‌هاي تبادل عاطفي والدين و نوزاد است.
بر اساس موارد مطرح شده، پژوهشگران با طراحي و اجراي يک مطالعه، تاثير مراقبت آغوشي يا کانگورويي را با ماساژ نوزاد در سطوح اضطراب مادران داراي نوزادان نارس بررسي کردند.
اين مطالعه به صورت کارآزمايي باليني دوسوکور در دانشگاه علوم پزشکي شاهرود و به صورت پيش آزمون و پس آزمون براي دو گروه مداخله و گروه تجربي انجام شد.
در گروه ماساژ نوزاد، ماساژ پس از بستري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان (NICU) و پايدار شدن شرايط جسمي نوزاد، موافقت پزشک و آمادگي جسمي و روحي مادر آغاز شد و هر بار به مدت پنج دقيقه و سه نوبت در روز ادامه يافت.
براي انجام ماساژ؛ مادر کف دست‌هايش را گرم کرده و طي انجام کار آرام و ساکت بود. قسمت اول شامل ماساژ از بالاي سر تا پشت گردن بود. قسمت دوم و سوم ماساژ از پشت گردن تا شانه‌ها بود. قسمت چهارم، ماساژ از پشت شانه‌ها تا باسن بود، اما از تماس با مهره‌ها خودداري شد. قسمت پنجم شامل ماساژ همزمان در دو پا از ناحيه لگن تا کف پا بود. قسمت ششم شامل هر دو دست به طور همزمان از شانه‌ها تا مچ دست بود. انجام تکنيک‌هاي ماساژ تا پايان مدت بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه به صورت روتين توسط مادران انجام مي‌شد.
در گروه مداخله دوم يا مراقبت کانگورويي؛ مداخلات پس از اجازه پزشک و پايداري و وضعيت نوزادان شروع شد و تا زمان ترخيص ادامه داشت. اين مراقبت به مدت ?? تا ?? دقيقه و يک‌بار در روز شروع و به تدريج به يک تا سه ساعت و سه‌بار در روز رسيد. مادران آموزش ديده، نوزادان را به حالت جنيني بغل مي‌کردند، به طوري که سر در ميان پستان‌ها و سينه نوزاد بر روي سينه مادر قرار مي‌گرفت. سر به يک طرف و کمي عقب قرار مي‌گرفت تا راه هوايي نوزاد باز بماند و تماس چشم با چشم هم به اين صورت انجام مي‌شد.
گروه کنترل نيز از مراقبت‌هاي معمول بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بهره‌مند مي شدند.
شرايط مادران هر سه گروه و سطح اضطراب آن‌ها از طريق پرسش‌نامه، يک بار پس از تخصيص تصادفي گروه‌ها و قبل از شروع مداخله، بار دوم پس از اتمام مداخله و قبل از ترخيص، مورد بررسي قرار مي‌گرفت.
سنجش درد در نوزادان نيز از طريق بررسي شدت گريه، حالات چهره، الگوي تنفسي، حرکات دست‌ها و پاها و سطح هوشياري نوزاد انجام گرفت.
بررسي‌هاي اين مطالعه نشان داد که مراقبت کانگورويي و ماساژ، تاثير معناداري بر بهبود اضطراب آشکار و پنهان مادران و درد نوزادان داشت و ميزان اضطراب در مادران به طور معني‌داري کاهش پيدا کرد. همچنين مراقبت کانگورويي به طور معني‌دار باعث کاهش درد نوزادان شد.
در مجموع مراقبت آغوشي و ماساژ با افزايش تماس پوستي و آموزش آسان توسط ماما و پرستاران به مادران، سبب بهبود اضطراب مادران و کاهش شدت درد نوزادان مي‌شود و با تجويز اين دو روش مي‌توان مدت زمان بستري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه را براي مادران و نوزادان راحت‌تر و با عوارض کمتر خاتمه داد.
در انجام اين تحقيق انوشه غلامي از دانشگاه علوم پزشکي البرز، فرزانه کريمي از دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند، زهرا قاسم‌پور و نيلوفر ربيعي عضو کميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي شاهرود و موسي ابوالحسني؛ عضو کميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي ايران، مشارکت داشتند.
يافته‌هاي اين مطالعه به صورت مقاله علمي با عنوان «مقايسه مراقبت کانگورويي و ماساژ نوزاد در سطوح اضطراب مادران و درد نوزادان» در مجله دانشگاه علوم پزشکي بابل منتشر شده است.
پايان خبر
کپی لینک کوتاه:
