انزوا و تنهايي ارتباط تنگاتنگي دارند. اما معادل هم نيستند. ممکن است فردي تنها زندگي کند اما احساس تنهايي نکند يا احساس تنهايي کند اما منزوي نشده باشد.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه، دکتر بهنام شريعتي؛ روانپزشک و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران اظهار کرد: قبل از کرونا ?? درصد سالمندان احساس تنهايي مي کردند. اما کرونا در حدود ?? تا ?? درصد احساس تنهايي سالمندان را بيشتر کرده است.
وي ادامه داد: انزوا و تنهايي ارتباط تنگاتنگي دارند. اما معادل هم نيستند. ممکن است فردي تنها زندگي کند اما احساس تنهايي نکند يا احساس تنهايي کند اما منزوي نشده باشد. در مرحله انزوا فرد واضحا از اجتماع گسسته شده و حتي ممکن است براي پيگيري هاي درماني هم مراجعه نکند.
دکتر شريعتي گفت: سالمندان به دلايل مختلف از جمله دلايل اجتماعي مثل شهرنشيني، بازنشستگي و کاهش ارتباطات شغلي، کاهش توانمندي هاي جسمي مثل کاهش شنوايي، کاهش تحرک و مسائل خانوادگي مثل ازدواج فرزندان، از دست دادن عزيزان و مسائل ديگر مثل افسردگي، اضطراب و نگراني از بيرون رفتن بيشتر تنها مي شوند و احساس تنهايي مي کنند. البته مسائل محيطي هم مي تواند در کاهش تعاملات اجتماعي سالمند و تنها شدن او نقش داشته باشد مثلا سالمندي که در خانه اي زندگي مي کند که پله هاي زيادي دارد کمتر بيرون مي رود.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران تاکيد کرد: احساس تنهايي فقط روي سلامت جسم تاثير نمي گذارد بلکه روي سلامت روان هم تاثير دارد. احساس تنهايي مي تواند منجر به افسردگي و اختلالات روانپزشکي نظير اضطراب شود. افرادي که احساس تنهايي مي کنند و منزوي شده اند از خدمات بهداشتي بيش از اندازه يا کمتر از نياز خود استفاده مي کنند و حتي ممکن است مراجعات ضروري پزشکي را انجام ندهند. به عبارتي مراجعات پزشکي در زمان احساس تنهايي نامتناسب مي شود. نکته مهم اين است که ديده شده احساس تنهايي با افزايش مرگ و مير همراه است.