کاظم‌زاده عطوفي تشريح کرد؛
خطاي تربيتي والدين در دوران آموزش‌هاي مجازي
کاظم‌زاده عطوفي تشريح کرد؛
خطاي تربيتي والدين در دوران آموزش‌هاي مجازي
متخصص روانشناسي باليني به تشريح اصول رفتار والدين با کودکانشان در دوران آموزش مجازي پرداخت و ضمن تأکيد بر اين موضوع که آموزش مسئوليت‌پذيري به بچه‌ها از طريق رها کردن و بازخواست مسئوليت از فرزندان بسيار مهم است، گفت: والدين بايد به فرزندشان بگويند که چه مسئوليت‌هايي دارد و بايد چه کارهايي را انجام دهد و اگر آن کارها را انجام نداد، اجازه دهند که پيامد آن را ببيند.
به گزارش ايکنا، فشار مضاعفي که اکنون والدين به ويژه مادران ايراني به دليل تحصيل مجازي فرزندانشان تجربه مي‌کنند به شدت بر سلامت اعصاب و روان آنها تأثير گذاشته است. شيوع بيماري کرونا و لزوم مراقبت‌هاي بهداشتي از خانواده در کنار تحصيل کودکان موجب شده که مادران ايراني به شدت تحت فشار باشند. البته اين فشارها ناشي از رفتار اشتباه والدين در مواجهه با تحصيل کودکانشان است.
مهرداد کاظم‌زاده عطوفي، متخصص روانشناسي باليني و معاون دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان دانشگاه علوم پزشکي ايران، در گفت‌وگو با ايکنا، به تشريح رفتار درست والدين در هنگام تحصيل مجازي فرزندانشان پرداخت و گفت: موضوع آموزش مجازي تقريباً جديد است و هنوز افراد شيوه‌هاي هماهنگ شدن با آن را نمي‌دانند. البته بايد آگاه باشيم که در آينده با اجبار بيشتري با آموزش مجازي سروکار خواهيم داشت و ياد خواهيم گرفت که بخش قابل توجهي از آموزش‌ها را همين آموزش‌هاي مجازي تشکيل خواهند داد و بايد از ميزان وابستگي والدين و فرزندان به آموزش حضوري کاسته شود. مسئولان مدرسه والدين را ناظر و مسئول اين آموزش‌ها مي‌دانند، در صورتي که ما بايد شيوه‌هاي خودمديريتي را به بچه‌ها آموزش دهيم. پس ابتدا بايد والدين از کمال‌گرايي و نمره ?? خواستن فاصله گيرند و بياموزند که در آموزش مجازي ياد گرفتن اهميت دارد.
والدين از آموزش مجازي نمره ?? مي‌خواهند
کاظم‌زاده عطوفي گفت: مسئله اصلي که اکنون درگير آن هستيم و حتي موجب شده که بچه‌ها بسيار اذيت شوند، نمره ?? خواستن والدين است. آنان فکر مي‌کنند که اگر بچه‌هايشان نمره ?? نگيرند، آبرويشان مي‌رود. حضور والدين در گروه‌هاي درسي و ديده شدن تکاليف بچه‌ها از سوي ساير والدين نيز اين حس را تشديد کرده است. پس اولين قدم اصلاح کمال‌گرايي والدين و دومين قدم اين است که بايد به درس فرزندان کاملاً نظارت کنيم و شيوه مستقل تربيت کردن آنان را بياموزيم.
اين روانشناس باليني افزود: نبايد بالاي سر فرزند ايستاد و دستور داد که غذايت را بخور يا از خواب بيدار شو. وقتي فرزندمان را کنترل مي‌کنيم، او از اين کار بدش نمي‌آيد، چون خيالش راحت است که فرد ديگري کارهاي او را ساماندهي خواهد کرد. پس هرطور که دوست دارد تفريح مي‌کند و والدين نگران، درس‌ها و ساير امور شخصي او را سامان مي‌دهند.
بچه‌ها بايد پاسخگوي نظام مدرسه باشند
وي تصريح کرد: فرزندان نشان مي‌دهند که از اين فشار ناراحت‌اند اما خيالشان راحت است که والدين نگران امور آنها هستند. در چنين شرايطي بهترين کار اين است که فرزندان را رها کنيد، يعني اگر خواست بخوابد، بخوابد، حتي اگر خواب ماند. بچه‌ها بايد ياد بگيرند که پاسخگوي نظام مدرسه باشند، در نتيجه زودتر از شما از خواب بلند خواهد شد.
کاظم‌زاده عطوفي آموزش مسئوليت‌پذيري به بچه‌ها از طريق رها کردن و بازخواست مسئوليت از فرزندان را بسيار مهم دانست و گفت: والدين بايد به فرزندشان بگويند که چه مسئوليت‌هايي دارد و بايد چه کارهايي را انجام دهد و اگر آن کارها را انجام نداد، اجازه دهند که پيامد آن را ببيند. وقتي بچه تکاليفش را انجام نداده است، والدين دقيقه ?? با عجله تلاش مي‌کنند که تکليف او را انجام دهند. اين کار باعث مي‌شود بچه ياد بگيرد که حتي اگر تکليفش را انجام ندهد، والدين اين کار را انجام خواهند داد.
وي تأکيد کرد: والدين بايد مهارت‌هاي زندگي را بياموزند، زيرا داستان جدي زندگي ماست. سازمان بهداشت جهاني ?? مهارت را مطرح کرده که مهم‌ترين آن ياد گرفتن مديريت استرس است. بهتر است والدين در کارگاه‌هاي مديريت استرس و هيجانات منفي شرکت کنند تا بتوانند خود را توسعه دهند.
راه‌هاي مستقل کردن فرزندان
کاظم‌زاده عطوفي در پاسخ به اينکه در شرايط کنوني نقش مادر بودن با نقش معلم تداخل پيدا کرده و اين امر به ارتباط مادر و کودک صدمه زده است، چگونه بايد اين مشکل را رفع کنيم؟ گفت: ابتدا پدر و مادر بايد قبول کنند که مي‌خواهند رفتارشان را تغيير دهند، سپس انتظاراتي را که از فرزندشان دارند روي کاغذ بنويسند و در مورد آنها توافق کنند و در مرحله سوم جلسه‌اي با فرزندشان بگذارند و انتظارات جديدشان را به او بگويند و البته براي بي‌مسئوليتي کودکشان، پيامد تعيين کنند.
اين روانشناس کشورمان تصريح کرد: فرزند بايد به اين پيامدها توجه کند. بخشي از پيامدها محروميت است، مثلاً اگر اين کار را نکني، امکاناتي که قبلاً داشتي حذف خواهد شد اما جايزه‌هاي مثبت مهم است. داستان محروميت و تشويق پيامد رفتار از قبل توافق‌شده است. يعني والدين بايد قوانين را بنويسند و پيامدهاي رفتار غلط را براي فرزندشان مشخص کنند اما اين کار را نمي‌کنند. وقتي فرزندشان به حرف آنها گوش نمي‌کند، در همان لحظه مجازات يا محروميتي براي او تعيين مي‌کنند. اين کار تنبيه است و در روانشناسي با تنبيه موافق نيستيم اما وقتي از قبل به کودک گفته مي‌شود که اگر اين کار را نکني، فلان محروميت را خواهي داشت، جنبه تربيتي دارد و موافق اصول روانشناسي است.
به گزارش ايکنا، فشار مضاعفي که اکنون والدين به ويژه مادران ايراني به دليل تحصيل مجازي فرزندانشان تجربه مي‌کنند به شدت بر سلامت اعصاب و روان آنها تأثير گذاشته است. شيوع بيماري کرونا و لزوم مراقبت‌هاي بهداشتي از خانواده در کنار تحصيل کودکان موجب شده که مادران ايراني به شدت تحت فشار باشند. البته اين فشارها ناشي از رفتار اشتباه والدين در مواجهه با تحصيل کودکانشان است.
مهرداد کاظم‌زاده عطوفي، متخصص روانشناسي باليني و معاون دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان دانشگاه علوم پزشکي ايران، در گفت‌وگو با ايکنا، به تشريح رفتار درست والدين در هنگام تحصيل مجازي فرزندانشان پرداخت و گفت: موضوع آموزش مجازي تقريباً جديد است و هنوز افراد شيوه‌هاي هماهنگ شدن با آن را نمي‌دانند. البته بايد آگاه باشيم که در آينده با اجبار بيشتري با آموزش مجازي سروکار خواهيم داشت و ياد خواهيم گرفت که بخش قابل توجهي از آموزش‌ها را همين آموزش‌هاي مجازي تشکيل خواهند داد و بايد از ميزان وابستگي والدين و فرزندان به آموزش حضوري کاسته شود. مسئولان مدرسه والدين را ناظر و مسئول اين آموزش‌ها مي‌دانند، در صورتي که ما بايد شيوه‌هاي خودمديريتي را به بچه‌ها آموزش دهيم. پس ابتدا بايد والدين از کمال‌گرايي و نمره ?? خواستن فاصله گيرند و بياموزند که در آموزش مجازي ياد گرفتن اهميت دارد.
والدين از آموزش مجازي نمره ?? مي‌خواهند
کاظم‌زاده عطوفي گفت: مسئله اصلي که اکنون درگير آن هستيم و حتي موجب شده که بچه‌ها بسيار اذيت شوند، نمره ?? خواستن والدين است. آنان فکر مي‌کنند که اگر بچه‌هايشان نمره ?? نگيرند، آبرويشان مي‌رود. حضور والدين در گروه‌هاي درسي و ديده شدن تکاليف بچه‌ها از سوي ساير والدين نيز اين حس را تشديد کرده است. پس اولين قدم اصلاح کمال‌گرايي والدين و دومين قدم اين است که بايد به درس فرزندان کاملاً نظارت کنيم و شيوه مستقل تربيت کردن آنان را بياموزيم.
اين روانشناس باليني افزود: نبايد بالاي سر فرزند ايستاد و دستور داد که غذايت را بخور يا از خواب بيدار شو. وقتي فرزندمان را کنترل مي‌کنيم، او از اين کار بدش نمي‌آيد، چون خيالش راحت است که فرد ديگري کارهاي او را ساماندهي خواهد کرد. پس هرطور که دوست دارد تفريح مي‌کند و والدين نگران، درس‌ها و ساير امور شخصي او را سامان مي‌دهند.
بچه‌ها بايد پاسخگوي نظام مدرسه باشند
وي تصريح کرد: فرزندان نشان مي‌دهند که از اين فشار ناراحت‌اند اما خيالشان راحت است که والدين نگران امور آنها هستند. در چنين شرايطي بهترين کار اين است که فرزندان را رها کنيد، يعني اگر خواست بخوابد، بخوابد، حتي اگر خواب ماند. بچه‌ها بايد ياد بگيرند که پاسخگوي نظام مدرسه باشند، در نتيجه زودتر از شما از خواب بلند خواهد شد.
کاظم‌زاده عطوفي آموزش مسئوليت‌پذيري به بچه‌ها از طريق رها کردن و بازخواست مسئوليت از فرزندان را بسيار مهم دانست و گفت: والدين بايد به فرزندشان بگويند که چه مسئوليت‌هايي دارد و بايد چه کارهايي را انجام دهد و اگر آن کارها را انجام نداد، اجازه دهند که پيامد آن را ببيند. وقتي بچه تکاليفش را انجام نداده است، والدين دقيقه ?? با عجله تلاش مي‌کنند که تکليف او را انجام دهند. اين کار باعث مي‌شود بچه ياد بگيرد که حتي اگر تکليفش را انجام ندهد، والدين اين کار را انجام خواهند داد.
وي تأکيد کرد: والدين بايد مهارت‌هاي زندگي را بياموزند، زيرا داستان جدي زندگي ماست. سازمان بهداشت جهاني ?? مهارت را مطرح کرده که مهم‌ترين آن ياد گرفتن مديريت استرس است. بهتر است والدين در کارگاه‌هاي مديريت استرس و هيجانات منفي شرکت کنند تا بتوانند خود را توسعه دهند.
راه‌هاي مستقل کردن فرزندان
کاظم‌زاده عطوفي در پاسخ به اينکه در شرايط کنوني نقش مادر بودن با نقش معلم تداخل پيدا کرده و اين امر به ارتباط مادر و کودک صدمه زده است، چگونه بايد اين مشکل را رفع کنيم؟ گفت: ابتدا پدر و مادر بايد قبول کنند که مي‌خواهند رفتارشان را تغيير دهند، سپس انتظاراتي را که از فرزندشان دارند روي کاغذ بنويسند و در مورد آنها توافق کنند و در مرحله سوم جلسه‌اي با فرزندشان بگذارند و انتظارات جديدشان را به او بگويند و البته براي بي‌مسئوليتي کودکشان، پيامد تعيين کنند.
اين روانشناس کشورمان تصريح کرد: فرزند بايد به اين پيامدها توجه کند. بخشي از پيامدها محروميت است، مثلاً اگر اين کار را نکني، امکاناتي که قبلاً داشتي حذف خواهد شد اما جايزه‌هاي مثبت مهم است. داستان محروميت و تشويق پيامد رفتار از قبل توافق‌شده است. يعني والدين بايد قوانين را بنويسند و پيامدهاي رفتار غلط را براي فرزندشان مشخص کنند اما اين کار را نمي‌کنند. وقتي فرزندشان به حرف آنها گوش نمي‌کند، در همان لحظه مجازات يا محروميتي براي او تعيين مي‌کنند. اين کار تنبيه است و در روانشناسي با تنبيه موافق نيستيم اما وقتي از قبل به کودک گفته مي‌شود که اگر اين کار را نکني، فلان محروميت را خواهي داشت، جنبه تربيتي دارد و موافق اصول روانشناسي است.
کپی لینک کوتاه:
