به گزارش روابط عمومی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران، به مناسبت روز جهانی زنان مهندس؛ گفت‌وگویی با دکتر آتنا رفیعی پور عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت این دانشگاه صورت پذیرفت که پیش روی شماست.

-لطفا خودتان معرفی بفرمایید

رفیعی پور: سلام. آتنا رفیعی پور هستم عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران

به نظر شما موقعیت شغلی کنونی شما با معیاری که داشته اید منطبق است یا چند درصد منطبق است؟

رفیعی پور: در پاسخ به این سوال باید بگویم که من در حال حاضر به عنوان یک معلم در حیطه تحصیلی خود مشغول به کار هستم که البته رسالت بسیار بزرگی بر گردن من است. من در حال حاضر وظیفه آموزش دادن به جوانان جویای علمی را دارم که انشالله باید در آینده در این زمینه اثرگذار باشند.

 

اگرچه به نظر من دانشجویی عنوان پرافتخاری است که از بدو ورود به آن همواره مثل یک مدال درخشنده گردن آویز شما خواهد بود و با افتخار می گویم که من همچنان خود را دانشجو می دانم و حتی در این کسوت معلمی نیز سعی می کنم با حفظ روحیه دانشجویی عمل کنم و بیاموزم و از آنجاییکه شغل فعلی من این بستر را برای من فراهم می‌کند تا در یک محیط علمی همچنان از اساتید برجسته کسب دانش کنم می‌توانم بگویم فراتر از انطباق باید صحبت کرد. شغل فعلی من مغایرتی با معیارهای من نداشته و ندارد و در عین حال تلاش می‌کنم تا بضاعت علمی خودم را هم بتوانم در محیط های اجرایی محک بزنم و از محیط اجرای دور نباشم.

آیا زنان در رشته های مهندسی مانند مهندسی بهداشت حرفه ای نقش پر رنگی دارند؟

رفیعی پور: آمارهای قبولی در دانشگاه ها نشان می دهد که بخش بزرگی از جامعه بهداشت حرفه ای در آینده را زنان جامعه تشکیل خواهند داد و اتفاقاً نقش پررنگی نیز در صنایع و محیط های آموزشی دارند. زنان اثرگذار و توانمندی در این رشته داریم که کارهای ارزشمندی را در صنعت و محیط های آموزشی انجام دادند و چون تعداد آنها کم نیست اجاه می خواهم که شخص خاصی نام نبرم. امّا به طور کلی می توانم بگویم زنان در این رشته نقش پررنگی هم به لحاظ کمیت هم به لحاظ کیفیت دارند.

بزرگ ترین نقاط قوت و ضعف رشته مهندسی بهداشت حرفه ای برای زنان از نظر شما چیست؟

رفیعی پور: نقطه قوت و ضعف را خیلی نمی توان محدود به جنسیت کرد. حداقل من این دیدگاه را ندارم. صرف نظر از جنسیت، موفقیت در این رشته بیشتر به علاقه مندی و تلاش متخصصین این حوزه بستگی دارد. امّا مهمترین مزیت این رشته به رسالت آن بر می‌گردد یعنی تلاش برای رفع چالش های ایمنی و سلامتی و ارتقای سطح سلامت کارکنان. این موضوع حیطه وسیعی است که نیازمند ورود به موضوعات علمی مختلف را فراهم می کند و در نتیجه متخصصین این رشته معمولاً دایره وسیعی از معلومات مختلف دارند و این به نظرم مهمترین نقطه قوت این رشته است که البته برای عمیق تر شدن در آن باید فراتر از دروس آموخته شده در دانشگاه تلاش کنند.

 

امّا بهتر است به جای نقطه ضعف بگویم نکته رو به رشدی که نیازمند تلاش بیشتر ما و البته سیاست گذاران است، مسئله حمایت بیشتر از متخصصین این حوزه به خصوص زنان برای اجرایی کردن اقدامات اثرگذار در حوزه صنعت و جامعه لازم است. همچنین امیدوارم در آینده از ورود افراد غیرمتخصص به این حوزه در صنایع اجتناب شود تا انشالله بتوانیم مؤثر در خدمت حفاظت و حراست از سلامت کارمندان کشور باشیم.

اگر دوباره به گذشته برمی‌گشتید باز هم مهندسی بهداشت حرفه ای انتخاب شما بود؟

رفیعی پور: پاسخ من به این سوال شما قطعاً بله هست. من بسیار به این رشته و رسالت آن افتخار می کنم و شاکر خداوندی هستم که من را لایق پا گذاشتن به این مسیر دانست.

موفقیت را چگونه توصیف می‌کنید؟

رفیعی پور: موفقیت از نظر من یعنی مثمرثمر بودن برای حرفه ام و بالتبع جامعه ام. من زمانی می توانم بگویم موفق بوده ام که بتوانم برای رفاه حال جامعه کارگری گام مؤثری برداشته باشم و هموراره در رشته خودم رو به رشد باشم و دانشجو بمانم.

در مسیری که دارید چه چیزی برای شما انگیزه بخش است؟

رفیعی پور: در حال حاضر دانشجوهایم برای من انگیزه هستند. آنها روحیه جوانی و ذهن پرسشگر دارند که من را هم با موج خروشان احساساتشان به جلو می برند. زمانی که می بینم دانشجوها با علاقه در مسیر شغلی خود و انجام پژوهش تلاش می کنند بسیار مشعوف می شوم و این به من برای بودن و ارتقای خودم انگیزه می دهد.

اهداف شما برای آینده؟

رفیعی پور: تلاش برای ارتقای سطح سلامت و ایمنی جامعه کارگری و قرار گرفتن هر روزه در جایگاهی بالاتر از روز قبل

سخن پایانی و کارآمد برای زنان مهندس ؟

رفیعی پور: می‌خواهم به عنوان سخن پایانی اشاره ای به بیتی از شاعر و عارف پرآوازه، سنائی داشته باشم که میفرماید:

عالم نو بنا کند رأی تو از مهندسی

کشور نو رقم زند فر تو از موفری

امیدوارم زنان مهندس مملکتم پرچم افتخاری باشند که نامشان بر مرتفع ترین قله های علم و عمل برافراشته می شوند. همانطوریکه امروزه شاهد درخشش نام آنها در بسیاری از مجامع علمی ایران و دنیا بوده ایم.