به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در این تحقیق که با حمایت مالی موسسه نیماد و به سرپرستی دکتر فهیمه رنجبر عضو هیئت علمی دانشگاه ایران و دکتر فریده خلج آبادی فراهانی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد یک هزار و 533 زن و یک هزار و 405 مردی که برای انجام آزمایشات پیش از ازدواج به مراکز بهداشت پنج شهر بزرگ تهران مشهد، تبریز، اهواز و شیراز مراجعه کرده بودند شرکت کردند.

نکات جالب این تحقیق این مطالعه نشان داد که دانش افراد در زمان ازدواج در مورد مسائل باروری کافی نیست. 86.6درصد از زنان و مردان در شرف ازدواج تمایل به داشتن فرزند در آینده دارند و مردان بیشتر از زنان به داشتن فرزند علاقه مندند. 56.1درصد از شرکت کنندگان تعداد دو فرزند را مطلوب می‌دانند و 19.1درصد یک فرزند را ترجیح می دهند.

تمایل زنان برای داشتن نخستین و آخرین فرزند در سنین 35 تا 39 زمان کاهش باروری در زنان به ترتیب 12.7 و 31 درصد بود. این تحقیق نشان می‌دهد که هم مردان و زنان ایرانی برای فرزند آوری ارزش زیادی قائل هستند ولی نکته  مهم؛ تفاوت‌های قابل توجهی بین نگرش‌های آنها وجود دارد.

عوامل مهم در تصمیم گیری درباره فرزندآوری هم در زنان و هم مردان شامل داشتن یک رابطه پایدار، داشتن شریک زندگی که بتوان مسئولیت‌ها را با او تقسیم کرد و رسیدن به بلوغ عاطفی بود. برای بهبود سیاست‌های فرزندآوری باید به تفاوت‌های جنسیتی در ترجیح باروری زوجین بیشتر توجه کرد و نقش مهم زنان در تصمیم گیری‌های مرتبط به باروری باید به رسمیت شناخته شود.