به گزارش روابط عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، محمد امین واعظی دانشجوی دکترای بیوشیمی موفق به دریافت جایزه مقاله و پوستر برتر در جشنواره‌ حکیم جرجانی شد، به همین مناسبت گفت‌وگویی با وی انجام شد که پیش روی شماست:

لطفا معرفی کوتاهی از خودتان بفرمایید

به نام خدا، محمد امین واعظی، دانشجوی سال دوم دکترای تخصصی بیوشیمی بالینی هستم. همچنین فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته بیوشیمی بالینی از دانشگاه علوم پزشکی ایران (ورودی سال ۱۳۹۸) و دانش آموخته رشته علوم آزمایشگاهی از دانشگاه علوم پزشکی قزوین (ورودی سال ۱۳۹۴) هستم.

درخصوص عنوان مقاله خود که منجر به کسب مقاله‌ برتر در جشنواره حکیم جرجانی شد توضیح دهید

عنوان این مقاله عبارتست از:

Evaluating the local expression pattern of IGF-1R in tumor tissues and the circulating levels of IGF-1, IGFBP-1, and IGFBP-3 in the blood of patients with different primary bone tumors

این مقاله یکی از مقالات مستخرج از پایان نامه بنده است که در مقطع ارشد در دانشگاه علوم پزشکی ایران و به راهنمایی دکتر توکلی انجام شد. به طور کلی این مطالعه، محور IGF1/IGF-1R را در بیماران مبتلا به تومورهای استخوانی ارزیابی می‌کند و به بررسی ارتباط بین الگوی بیان اعضای این محور با ویژگی های پاتولوژیک کلینیکال بیماران و ارزش تشخیصی آن می‌پردازد.

ملاک انتخاب مقاله‌ شما در جشنوارهٔ حکیم جرجانی چه بود؟

امسال پانزدهمین کنگره بین المللی و بیست و یکمین کنگره کشوری ارتقای کیفیت خدمات آزمایشگاهی تشخیص پزشکی ایران در نیمه اردیبهشت ماه برگزار شد که طی این کنگره، نهمین دوره جشنواره حکیم جرجانی نیز برگزار شد.

متقاضیان این جشنواره، رزومه خود را برای رقابت در حیطه‌های مختلف، از جمله آثار دانشجویی برتر، مسئول فنی برتر، کارکنان برتر آزمایشگاه ها، فن آور برتر و کتاب برتر به دبیرخانه ارسال کردند که از این بین، مقاله ما با توجه به نظر هیئت داوران، در بخش آثار دانشجویی (مقاله) برتر، حائز رتبه نخست شد.

در انتخاب این مقالات نیز معیارهای مختلفی لحاظ شدند از جمله ارتباط کاربردی با آزمایشگاه تشخیص طبی، کیفیت مقالات، ایندکس مقالات، سال چاپ و…

همچنین در این کنگره پوستری نیز ارسال کردم که به لطف خدا به عنوان پوستر برگزیده انتخاب شد. در بحث داوری نیز پوسترها با معیارهایی از قبیل جدید بودن موضوع، ساختار و نظم منطقی تدوین پوستر و تسلط بر ارائه آن، بررسی شدند.

تجهیزات دانشگاه را چقدر مناسب ارزیابی می‌کنید؟

به هرحال دانشگاه علوم پزشکی ایران جزو دانشگاه‌های تیپ یک و مطرح کشور است و به تبع آن از امکانات خوبی هم برخوردار است. اما پیشرفت مرزی ندارد و ارتقاء سطح امکانات سخت افزاری و تجهیزات، سبب بهره مندی هرچه بیشتر از پتانسیل موجود در دانشگاه می‌شود و زمینه را برای دستاوردهای علمی بیشتر فراهم می‌کند.

عوامل موثر در پیشرفت خود را در چه می‌بینید؟

در وهله نخست، لطف خدا شامل حال بنده بوده و سپس حمایت همیشگی خانواده، راهنمایی دلسوزانه اساتیدم از ابتدای تحصیل تاکنون و دلگرمی دوستانم پشتوانه پیشرفت من بودند. در اینجا بر خود لازم می‌دانم از استاد دکتر توکلی، کمال تشکر را داشته باشم؛ چرا که دلگرمی و راهنمایی‌های وی، انگیزه مضاعف من برای ادامهٔ مسیر بود و از علم و اخلاق وی بسیار آموختم. در نهایت همواره سعی داشتم در تمام فعالیت‌هایی که انجام می‌دهم، از هیچ تلاشی فروگذار نکنم و دقت و مسئولیت پذیری را به حد توان در پیش بگیرم.

هدف بعدی شما چیست آیا این پایان راه است؟

تحقیقات علوم پایه مثل تکه‌های یک پازل هستند که در بلند مدت و در کنار هم می‌توانند مثمر ثمر باشند. من هم بسیار دوست دارم در زمینه‌هایی که تاکنون توفیق علم آموزی داشتم، مسیرم را ادامه بدهم تا نتایجی که حاصل می شوند بتوانند در عرصه بالین نیز کارآمد باشند و قابلیت ارائه در سایر مجامع معتبر و بین المللی را نیز داشته باشند.

اگر دوباره به گذشته برگردید باز هم همین رشته را انتخاب می‌کنید؟

بله، صددرصد. به دلیل اینکه به ماهیت مباحث بیوشیمی علاقه مند هستم؛ چرا که در این علم، منطق و اساس شیمیایی مرحله به مرحله واکنش های بیولوژیک، از یک مولکول، تا رسیدن به محصول نهایی بررسی می‌شود. از طرف دیگر این رشته نقش بی‌بدیلی در بحث تشخیص‌های آزمایشگاهی دارد و از این رو مطالعه آن باعث دید بالینی کامل‌تری در درک بیماری‌ها می شود و تمام اینها باعث می‌شود به حیطه‌های مختلف پژوهش، آموزش و بالینی از بیوشیمی علاقه مند باشم.

اگر توصیه‌ای برای دانشجویان و هم نسل‌های خود دارید بفرمائید

البته خودم را در چنین جایگاهی نمی‌بینم، اما فکر می‌کنم، صبر و تلاش مستمر ملزومات رسیدن هر هدفی است. بنابراین به دانشجویان توصیه می‌کنم در هر مسیری قدم بر می دارند، با وجود تمام موانع و سختی ها، دلسرد نشوند و به هدف شان متعهد باشند. در انتها دو بیت از مولانا را خدمت مخاطبین گرامی تقدیم می‌کنم:

    در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا          ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند

    و اگر بر تو ببندد همه ره‌ ها و گذرها                  ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند