استفاده دانشمند ایرانی از یک داروی از رده خارج برای درمان سرطان ریه!
"نیما مسما پرست" دانشمند ایرانی دانشگاه واشنگتن در سنتلوئیس میگوید یک داروی قدیمی میتواند کلید جدیدی برای درمان کشندهترین نوع از سرطان ریه باشد و آزمایشات آن تاکنون روی موشها امیدوارکننده بوده است.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران و به نقل از آیای، بر اساس یک مطالعه روی موشها که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس انجام شده است، ممکن است یک داروی قدیمی بتواند کلید درمان سرطان ریه از نوع سلول کوچک که کشندهترین شکل سرطان ریه است، باشد.
این درمان جدید از دارویی موسوم به "سیکلوفسفامید"(cyclophosphamide) استفاده میکند. دارویی که زمانی برای درمان سرطان سلول کوچک ریه استفاده میشد و در دهه 1980 با داروهای مبتنی بر پلاتین جایگزین شد.
یک گزینه درمانی جدید
"نیما مسما پرست" دانشیار پاتولوژی و ایمونولوژی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: سرطان سلول کوچک ریه یک گزینه درمانی دارد و آن، شیمیدرمانی مبتنی بر پلاتین است و این روش ممکن است 2 تا 6 ماه به طول زندگی بیمار اضافه کند. مشکل این است که این تومورها در ابتدا به این درمان پاسخ میدهند، اما بعد دوباره باز میگردند. این موضوع به مدت 30 سال است که تغییری نکرده است. این تومورها تقریباً به همه چیز بسیار مقاوم هستند. بنابراین آنچه مطالعه ما نشان میدهد این است که میتوانیم در واقع یک هدف جدید را با یک داروی قدیمی ترکیب کنیم تا مقاومت تومورها را کاهش دهیم و به طور بالقوه درمان را بسیار بهینه کنیم و به بیماران مبتلا به این نوع سرطان شانس بسیار بیشتری بدهیم.
همه اینها به پروتئینی به نام "SMYD3" مربوط میشود که در سرطان سلول کوچک ریه و برخی سرطانهای دیگر به شدت بیان میشود. بافت سالم ریه دارای "SMYD3" بسیار کمی است که موجب شد محققان فکر کنند که خلاص شدن از شر این پروتئین ممکن است سلولهای سرطانی را هدف قرار دهد و در عین حال سلولهای سالم را حفظ کند.
محققان برای آزمایش این فرضیه، با پیوند سلولهای سرطانی از دو فرد مبتلا به سرطان سلول کوچک ریه به موشها، مدلهای موشی از بیماریهای انسانی ایجاد کردند. یک مجموعه از سلولها متعلق به یک بیمار بود که هنوز تحت درمان قرار نگرفته بود، بنابراین سلولها هیچ شانسی برای ایجاد مقاومت نداشتند. سلولهای دیگر نیز از بیماری گرفته شده بودند که تحت درمان قرار گرفته بود و به درمان استاندارد مبتنی بر پلاتین مقاوم شده بود.
یک درمان ترکیبی
هنگامی که تومورها در موشها به اندازه کافی رشد کردند، محققان آنها را با مهارکننده SMYD3 و سیکلوفسفامید درمان کردند. اما مهار SMYD3 به تنهایی رشد تومورها را به اندازه کافی کاهش نداد. همچنین به طور مشابه، سیکلوفسفامید نیز به تنهایی نتایج ضعیفی در پی داشت و در ابتدا رشد تومورها را در هر دو موش متوقف کرد، اما تومورها پس از حدود دو هفته دوباره شروع به رشد کردند.
تنها ترکیب این دو دارو بود که تومورها را متوقف کرد و تضمین کرد که رشد مجدد آنها در طول مدت آزمایش از نو شروع نمیشود.
"مسما پرست" گفت: ما در حال کار برای شروع فاز 1 کارآزمایی بالینی در اسرع وقت هستیم.
وی افزود: یکی از چالشهایی که ما با آن روبرو خواهیم بود، متقاعد کردن پزشکان برای بازگشت به یک داروی قدیمی است. اما نکته خوب در مورد این استراتژی این است که ممکن است در جایی که درمانهای فعلی شکست خوردهاند، موثر واقع شود. افراد مبتلا به سرطان سلول کوچک ریه نیاز مبرمی به درمانهای بهتر دارند و من در مورد احتمالات در این باره بسیار هیجانزده هستم.
پایان مطلب//
نظر دهید